Kampioenscompetitie

SV Juliana

Feijenoord

J.Vondenhoff         v. Kann        Vroomen      W.Vondenhoff       Raaymakers

Miseré

Wouters

Wedstrijdverslag

JULIANA'S GEESTDRIFT WON HET VAN FEIJENOORD
De Westelijke kampioen met 2-0 geslagen
Een verdiende overwinning. Vroomen scoorde de beide doelpunten

De met zooveel spanning tegemoet geziene wedstrijd Juliana—Feijenoord, die Zondag door een record-aantal bezoekers werd bijgewoond, is in een verdiende overwinning der thuisclub geëindigd. Met 2 0 zegevierde Juliana over een volledig Feijenoord, nadat de rust met dubbelblanken stand was ingegaan. Vroomen scoorde de beide doelpunten voor Juliana. Het eerste ontstond uit een penalty, door een hands van Bas Paauwe veroorzaakt en het tweede kwam na snel opbrengen van de beide Vondenhoff's tot stand. Met deze overwinning heeft Juliana zich afdoende gewroken voor de in Rotterdam geleden nederlaag. In de eerste helft gaven Juliana en Feijenoord elkaar over het geheel genomen niet veel toe. Wel was er eerst een periode, dat Fenenoord de meeste aanvallen leidde en Juliana meer aandacht aan haar verdediging diende te schenken Daartegenover stond weer, dat in de laatste 20 minuten voor rust, het initiatief van Juliana uitging, doch in geen der periodes mocht van een gedecideerd overwicht van de een over de ander gesproken worden. Daarvoor liet men elkaar nog te veel vrij. Spanning heerschtc er volop, daar de strijd rijk was aan opwindende momenten.
De eerste aanvallen na Feijenoord's aftrap waren voor Juliana, dat dank zij het doorzetten van Raaijmakers ver tot in het Rotterdamsche doelgebied doordrong. Nadat Scholtens (v. Male's opvolger) zijn betrouwbaarheid voor de Zuid-Limburgers had aangetoond, kwam Feijenoord in actie Door flink doorzetten van Linssen scheen Pöttgens handelend te moeten optreden, doch Fohler die toegesneld was, voorkwam, dat de uitgeloopen Juliana-doelman voor een moeilijk probleem werd gesteld.
Vente de man.
Het Rotterdamsch aanvalsspel was kennelijk op Vente gericht, die door zijn positie-kiezen tusschen of in de nabijheid van Fohler en Beckcrs een voortdurende bedreiging was. Doch kans om veel onheil aan te richten kreeg de internationaal nog niet. Toen echter bij een algemeen opdringen van Juliana Vente plotseling in het bezit van het leer was gesteld, scheen Pöttgens' lot bezegeld te worden. Vente loste langs den uitgcloopen Pöttgens een kalm schot, dat na paal en lat het veld in caramboleerde. Fohler bezwoer daarop het gevaar definitief. De Juliana-voorhoerie, waarin Raammakers en Jo Vondenhoff ruimschoots door Vroomen in het spel werden betrokken, kreeg ondanks haar activiteit weinig gelegenheid tot schieten bij de Rotterdamsche achterhoede, die door 't trio Paauwe- Kuppen-De Vroet uitstekend ter zijde werden gestaan. Aan den anderen kant schiep Feijenoord zich meer schietkansen, doch over het geheel genomen waren de zuiver afgewerkte aanvallen even miniem. Des ondanks kreeg Pöttgens eenige malen gelegenheid zijn capaciteiten te toonen. Een paar voorzetten van v. Zaanen greep hij boven vele koppende hoofden weg. Een hard schot van Vrauwdeunt gaf den Juliana-doelman meer moeite en slechts ten koste van een corner kon hij redding brengen. De aanvalstactiek van Feijenoord werd Juliana hijna weer noodlottig, toen Vente andermaal was doorgebroken. De Rotterdammer vond nog alleen Pöttgens op zijn Weg. Vente's kennelijke bedoeling om Pöttgens te omspelen, werd hem noodlottig. Op het critieke oogenblik verscheen Fohler nog ten tooneele, die Vente belette zijn „snoodwerk" uit te voeren. Zich in een nieuwe situatie geplaatst ziende, probeerde Vente het nog met een schot dat Pötgens vallend stopte.

Feijenoord door het oog van de naald
Na dit opwindende oogenblik mocht Feijenoord zich gelukkig prijzen, dat een aanval van Juliana geen onheil aanrichtte. Bij een gewirwar voor 't Rotterdamsche doel schoot W. Vondenhoff onverwacht en verbazend hard buiten bereik van Scholtens tegen den paal. Baaijmakers, die het leer opnieuw hard inzond vond Scholtens op zijn post. Juliana, dat nog geen voldoende vat op het beter technische spel had, begon uit een ander vaatje te tappen. Met toenemenden geestdrift wierpen de hlauw-witten zich in den strijd en dwongen Feijenoord meer op eigen veld terug te trekken. Eenige corners op het Rotterdamsche doel leverden wel geen doorslaand succes op, maar het toonde toch aan, dat de Rotterdamsche achterhoede niet onpasseerbaar was. Een heel mooie kans tot scoren kreeg Jo Vondenhoff, toen hij v.d. Lely had gepasseerd en alteen nog Scholtens voor zich vond. De Juliana-man zocht tot veler teleurstelling 't doel te hoog. Vroomen probeerde het ook eens, maar eveneens zonder succes. De laatste minuten voor rust waren geheel voor Juliana, nadat Vente bij afwisseling een hard en onverwachts schot had gelost, dat Pöttgens niet verraste

Feijnoord capituleert.
In de tweede helft liep Juliana aanstonds hard van stapel en loste Vroomen een hard schot, dat Scholtens ten koste van een corner wist te stoppen. Met steeds grootere geestdrift gooide Juliana zich in den strijd en daartegen vermochten de Rotterdammers met hun betere techniek niets uit te richten. Het Rotterdamsche spel miste de souplesse om een afdoend antwoord daarop te vinden. In plaats van haar kracht in open aanvallen te zoeken, verviel Feijenoord in een nutteloos kort spel, dat een kolfje naar de hand van Wouters c.s. was, die nu hun kans aanvoelden. De sterke Rotterdamsche middenlinie werd volkomen in een verdedigende positie gedrukt en wat Paauwe en Klippen ook ondernamen, om verandering in het beeld van den strijd te brengen, faalde, mede doordat zij zich zelf niel van het korte spel los konden maken. Juliana zag zich tegen een geroutineerde achterhoede geplaatst, die van geen wijken wist en in laatste instantie was er nog een Scholtens, die voor zijn taak berekend bleek, en een doelpunt van Juliana in den weg stond.

Het feit beslecht.
Het pleit werd ten nadeele van Feijenoord beslecht, toen Bas Paauwe een voorzet van M. van Kan duidelijk zichtbaar in het beruchte gebied met de hand bewerkte. Ondanks heftige protesten van Paauwe tegen Ridder van Rappard, bleef de referee bij zijn beslissing: penalty! Onberispelijk schoot Vroomen in. Dit doelpunt was koren op den Julianamolen. Met nog meer geestdrift wierpen de spelers zich van de thuisclub in den strijd, Feijenoord geen kans gevend tot haar gewone spel te komen. Het grootste gevaar voor Feijenoord bleef van den rechtervleugel van Juliana komen, waar de beide Vondenhoff's slag op slag de Rotterdamsche middenlinie te vlug afwarcn. Aan hun doorzetten was het te danken, dat Vroomen een niet te missen kans kreeg, waaruit hij Scholtens voor de tweede maal het nakijken gaf. 2—o. Feijenoord trachtte nog op te halen en ook al zochten de Rotterdammers hun kracht in meer open spel, waartoe Vente, die zijn afwachtende positie tusschen de Juliana-backs had prijsgegeven, het zijne bijdroeg, de thuisclub werd zich nu wel zoo zeker van haar zaak bewust, dat elke Rotterdamsche poging tot mislukken gedoemd bleek. Linssen, die hard werkte, drong wel eens tot in Juliana's doelgebied door, doch Fohler, die in elke situatie goed oog had, voorkwam steeds erger. De Juliana-voorhoede bleef Scholtens' heiligdom belagen, hij kreeg nog verscheidene schoten te verwerken, waarvan hij een buitengewoon hard schot van Vroomen corner sloeg. Met Juliana in den aanval kwam het einde van dezen, zooals gezegd, spannenden kamp. Vermelden wij tenslotte nog. dat Mol na de rust uitviel bü Juliana. Van Kan. die vóór rust linkshalf speelde, nam toen zijn plaats in de voorhoede weer in, terwijl Somers de linkshalf-plaiats innam.

(bron Limburgsch Dagblad)

(bron Limburger Koerier)