|
Na de 4—3 zege op G.V.A.V. de vorige week
in Groningen bevochten, komt 't gelijke spel van Juliana op eigen veld in
den returnwedstrijd tegen de Groningers verkregen begrijpelijk min of meer
als een teleurstellend resultaat voor. Immers de algemeene verwachting
was, dat Juliana andermaal GVAV haar meerderheid zou opleggen, maar hoe
anders is het uitgekomen. Na een frissche, stevige en aantrekkelijke
partij voetbal heeft de Zuidelijke kampioen het niet dan na met inspanning
van al haar krachten tot een gelijk spel kunnen brengen, waarmee zij
tevreden mag zijn. Dat hiermede niets overdrevens is gezegd, moge blijken
uit het feit, dat GVAV bij het ingaan van de rust met 2—o leidde en na een
speelhelft, waarin zij het beste spel had vertoond. Met twee goede
doelpunten was het Groningsche werken naar waarde beloond. In de eerste
helft was 't initiatief nagenoeg steeds aan Groningsche zijde geweest.
Juliana's gebruikelijke pogingen om van meet af aan in een razend spel
tempo de tegenpartij uit het evenwicht te spelen, leverde bij GVAV niet 't
gewenschte succes op. De Groningsche verdedigers kregen in de eerste
minuten harde noten te kraken, doch Juliana's beginoffensief was maar van
korten duur. Nadat de bezoekers zich snel aan Juliana's tactiek hadden
aangepast en dc thuisclub met gelijke munt gingen betalen, bleken
tenslotte zelfs nog, de technische en tactische eigenschappen bij GVAV
grooter te zijn dan bij de thuisclub, waarvan de lang niet die gevaarlijke
activiteit verte ontwikkelen, als Bonsema c.s. deden. In teruggetrokken
positie spelend, bouwde Bonsema vermoeibaar als hij was, aanval op aanval
vanuit het middenveld op en uit zyn zuiver geplaatste passes ontstonden
voor, de Gronninsche- voorhoedden reeks van fraaie kansen die als gevolg
van de zwakke vervanging van v. Meel en Hazeveld Sr. door Palts en Jeltema
niet volgende of in het geheel niet werden benut. Ook als elftal in zijn
geheel maakte het Groningsche, althans zeker vóór de rust een verzorgder
indruk dan dat van de thuisclub, waarin het onderlinge verband meermalen
zoek was, met de gevolgen van dien. De Juliana-voorhoede werd niet altijd
even doelmatig ondersteund, doordat de middenlinie zich te veelvuldig op
haar eigen doel terugtrok ontstonden zoodoende groote gapingen, waarvan
ex-internationaal Bonsema danken gebruik maakte. De omwisseling van Misere
en Schlangen welke laatste blijkbaar de opdracht had om aan de gevaarlijke
activiteit van Bonsema paal en perk te stellen had wel effect, doch niet
in voldoende mate. Mede als gevolg van het weinig doeltreffende werk van
Juliana's binnenspelers van Kan en Vroomen, die vooral in de tweede helft
te veel op één lijn met midvoor en buitenspelers opereerden, was Juliana's
aanvalsquintet moeilijk opgewassen tegen Top en Taatgen, twee stoere
Groningers, wier werk door de tactisch goed spelende Groningsche
middenlinie niet geringe mate werd verlicht. In het geval dat Juliana vöór
de rust werkelijk gevaarlijk was, viel dat aan Jo Vondenhoff te danken,
die door zijn snelle rushes fraaie kansen voor zijn medespelers schiep,
die en door een geringe of liever gezegd, een onfortuinlijke
schotvaardigheid èn door een weinig overtuigende doortastendheid niet
benut werden In tusschen droeg keeper Haan het zijne erbij dat doelpunten
uitbleven. Zijn goede opstelling en vooral een snel reactievermogen redden
GVAV een paar penibele situaties. Juliana's tactiek, die in het begin van
de eerste helft op een mislukking was uitgeloopen liet in ie tweede helft
niet na haar uitwerking te missen. Het onweerstaanbare enthousiasme
waarmede de blauwwitten zich in den strijd wierpen noopte GVAV al haar
krachten op de verdediging te concentreren, wat de stoere Groningsche
heren wel was toevertrouwd. Hun grootere lengte bracht hen daarbij in het
voordeel tegen de gemiddeld kleinere spelers van de thuisclub, die het
moesten aanzien dat de hooge ballen meestentijds voor Janssen en Barends
waren. Touwens in de techniek van het koppen waren zij Juliana in het
algemeen de baas, een kunde die van pas kwam. Dat droeg een groot deel bij
aan de voorlopige standhouding van GVAV, nadat Haas in het begin van de
tweede helft bij verassing door een hoog schot van W. Vondenhoff was
gepasseerd. Doch tegen zooveel enthousiasme bleek GVAV op den duur toch
niet bestand te zijn, hoe voortreffelijk GVAV zich ook weerde.
Nadat Vroomen de partijen op geliiken voet had gebracht, bleek de
Groningsche reserve aan kracht nog niet verwerkt te zijn. Intusschen
hadden Bonsema c.s. ook niet bepaald stil gezeten. Want de gevallen,
waarin Fohler door zijn uitmuntend spel hen den weg naar het doel had
versperd waren legio geweest. Na het doelpunt van Vroomen steeg de
spanning voelbaar, maar wat aan beide zuden ondernomen werd om verandering
in den stand te brengen, het haalde, dank zij het goede verdedigen van de
beide achterhoedes, nets meer uit. Het was en bleef 2-2, een uitslag, die
zeer goed de verhouding weergaf.
De wedstrijd.
Nadat de eerste aanvallen van Juliana op de Krachtige verdediging van GVAV
waren gestuit en Haan enkele proefjes van Juliana's veelbelovende
schotvaardigheid had ondervonden, was 't aan den anderen kant de beurt aan
Pöttgens om bij schoten van Hazeveld en Bonsema zijn capaciteiten te
vertonen. Er waren nauwelijks veertien minuten gespeeld, of Pöttgens zag
zich door een schot van Hazeveld gepasseerd, die het leer uit een voorzet
van Jeltema had opgepikt. Het goede voorbereidende werk van Bonsema mag
hierbij niet onvermeld worden gelaten. Aan den anderen kant beleefde het
GVAV-doel ook meerdere angstige momenten, toen Jo Vondenhoff doorbrak,
maar het uitblijven van het goede schot behoedde Haan voor ernstiger
dingen.
De strijd was bijna een half uur oud, toen GVAV weer succes boekte bij een
aanval van links en Pais zijn kans waarnam om Pöttgens voor de tweede maal
het nakijken te geven. o—2. Alle pogingen van Juliana om den achterstand
in te loopen faalden, al was het Jo Vondenhoff bijna gelukt. Te zacht
schieten schiep Haan twee maal de kans zich nog van het leer meester te
maken, terwijl men reeds een doelpunt telde. In de tweede helft boekte
Juliana onverwachts succes, nadat W. Vondenhoff een door Haan uitgetrapte
bal ineens op zijn schoen nam en langs de verbaasde gezichten van de
Groningsche verdedigers in de touwen joeg. 1-2. Dit doelpunt joeg de
Juliana-gemoederen nog meer op. Onweerstaanbaar ondernamen zij stormloopen
op de GVAV-veste, waarvoor zich op zeker oogenblik
opwindende gebeurtenissen afspeelden, toen Haan zijn doel had verlaten.
Een tot drie maal toe ingeschoten bal werd na een opwindend gevecht
weggewerkt. Doordat tenslotte de noodige steun voor Juliana's voorhoede
uitbleef kreeg de Groningsche voorhoede ook weer meer bewegingsvrijheid,
doch Fohler had wel zoon kijk op het spel gekregen, dat Bonsema c.s. bot
vingen. Het uitblijven van een doelpunt van Juliana verwekte ietwat
onrust, temeer daar Bonsema en Hazeveld door hun activiteit gevaar bleven
opleveren. Bij een goeden aanval van Juliana slaagde Vroomen er eindelijk
in met een hard schot de partijen op gelijken voet te brengen, waarna bij
Juliana de hoop op een overwinning nog opleefde. Maar zoover lieten de
bezoekers het niet komen. Onder groote spanping brak het einde
aan van dezen wedstrijd, die den bezoekers meer voldoening had geschonken
dan Juliana-Heraclcs. |
