|
Lief Limburgs landschap |
| Vorige pagina |
|
|
|
Lief Limburgs landschap |
| Vorige pagina |
|
|
| Nauwelijks was het een beetje weer of we trokken er op uit om te wandelen, eten en genieten van en in ons dierbaar Limburgs Heuvelland. Er zijn wel meerder mooie plekken in onze omgeving, maar het heuvelland tussen Maastricht en Vaals had voor ons een enorme aantrekkingkracht vanwege zijn schoonheid, uitzichten, vertrouwdheid en nabijheid. We beschreven het steeds opnieuw als op vakantie-thuis. | |
|
|
Vanzelf ging onze Toby steeds mee op stap. Bij het inpakken en klaarmaken stond ons hondje al voor de deur te wachten om in de wagen te springen. Op de achterbank van de auto creëerden wij zijn vaste plekje met een speciale deken die de stof van de banken beschermde. Extra kussentje of dekentje er op. Een bakje drinkwater erbij en karren maar naar het zuiden. |
|
Welke gekleurde wandelroute hebben we in die afgelopen jaren niet gelopen? En na afloop vaak ergens een hapje en een drankje. Als het zomer was, dan gingen we regelmatig direct na werk op stap. Marion die eerder thuis is, kwam me op werk ophalen en dan reden we direct door naar waar vervolgens gewandeld werd. Het eten voor Toby namen we dan meteen mee. |
|
| Picnicken op de Gulperberg was een van onze 'hoogtepunten'. We namen dan vroeg in de ochtend broodjes, beleg, koffie, thee en stoelen mee. En Toby. Onder het genot van een fantastisch uitzicht werd er ontbeten. Daarna elders lekker relaxed gewandeld. |
|
| Toby had een voorliefde voor bosgebied. Vooral smalle paadjes en veel hoogteverschil vond ie geweldig. Constant was ie met zijn neus in de weer. Toen we hem eenmaal konden laten loslopen was dat extra rustgevend. Als jager maakte onze kooikerman ook wel eens zelfstandige uitstapjes maar zolang het nog niet schemerde kon je hem meestal gewoon los laten lopen. Als het donkerder werd, pas dan kwam het echte beest in hem los. | |
